(از آنچه به آن آگاهی نداری پیروی مکن چرا که گوش و چشم و دل همه مسئولند) سوره اسراء – آیه 36
درگذشت ناگهانی همکار جوان رزیدنت سال آخر زنان و مامائی خانم دکتر نرگس محمدپور همه ما را داغدار نمود طوریکه وصف ان در جملات و نوشته ها مقدور نمی باشد. گروه آموزشی زنان و مامائی که فرزندی از فرزندان خود را که ماحصل 4 سال آموزش و زحمت بی وقفه اساتید و تلاشهای این عزیز سفرکرده بود را در زمان به بارنشستن از دست داده ودر کنار خانواده محترم ایشان داغدار است.
پیرو پیام‌های متعدد مبنی بر گمانه زنی و نشر اطلاعات متناقض مسائلی چند را به عرض می‌رساند:
برنامه و تعداد کشیک رزیدنت های زنان تبریز براساس حداقل موظفی اعلام شده در کوریکولوم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می باشد و در تمامی کشیک ها استاد یا فلوشیپ مقیم حضور دارد و همچنين با توجه به تعداد رزیدنتها در هر کشیک لازم است در رابطه با بارکاری به درستی قضاوت گردد. هرچندحساسیت و پرچالش بودن رشته زنان مامایی و استرس های آشکار و نهان این رشته بدلیل اورژانسی بودن ومواجهه همزمان با جان 2 یا 3 نفر انسان (مادر وجنین یا جنینها) در آن واحد برکسی پوشیده نیست.
آخرین کشیک دوران رزیدنتی ایشان در کنار استاد مقیم و رزیدنت های مربوطه با صحبت و مشاوره گرفتن در مورد برنامه ریزی برای مطالعه آزمون بورد و خدمت دوران طرح و تحویل پایان نامه و … به خوبی و صمیمیت سپری شده است و وقوع حادثه چند روز بعد از آن ما را در بهتی ناباورانه فرو برده است . با وجود این بدیهی است که در این فقدان ناگهانی، بلاشک عوامل مختلف زمینه‌ای، اجتماعی، روحی، شخصی و ….. می تواند دخیل باشد که پرداختن به این مقوله به لحاظ اصول اخلاقی می تواند باعث نقض حریم شخصی گردد. بنابراین از افکار عمومی بخصوص جامعه پزشکان -ضمن احترام به مطالبه حقوق حقه‌شان- خواهشمند است از اظهار نظرهای سطحی، قضاوت های شتابزده ، گمانه زنی ها و انتشار اطلاعات متناقض خودداری کرده و باصبر و شکیبائی و متانت راه را برای اجرای حل مشکلات احتمالی هموار نموده و از بی احترامی به ساحت مقدس دانشگاه و محیط های آموزشی و آزرده نمودن روح آن همکار عزیز احتراز نمایند.
در انتها ضمن ابراز تاثر از این فاجعه دردناک، بر حمایت های گسترده اجتماعی، روانی و حقوقی از متولیان رشته سنگین و پراسترس زنان و مامائی تاکید می گردد.
گروه زنان و مامائی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
